Zapewnienie pracownikowi wynagrodzenia za pracę na poziomie minimalnym

Urząd miasta wypłaca pracownikom zatrudnionym w ramach robót publicznych wynagrodzenie zasadnicze w wysokości 1.459 zł oraz dodatek stażowy stanowiący 20% tego wynagrodzenia. Czy jest to prawidłowe z punktu widzenia gwarancji minimalnego wynagrodzenia za pracę zważywszy, że po odliczeniach składkowo-podatkowych osoby te otrzymują o 36 groszy mniej niż wynosi kwota wolna od potrąceń?

Wysokość wynagrodzenia za pracę jest zgodna z wymogami ustawowymi.

Pracodawca, u którego skierowani bezrobotni będą wykonywać prace interwencyjne, oraz organizator robót publicznych albo wskazany pracodawca, u którego będą wykonywane roboty publiczne, zawierają z bezrobotnymi umowy o pracę. Tak stanowi przepis § 6 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 24 czerwca 2014 r. w sprawie organizowania prac interwencyjnych i robót publicznych oraz jednorazowej refundacji kosztów z tytułu opłaconych składek na ubezpieczenia społeczne (Dz. U. poz. 864). Osoby te mają zatem status pracowniczy, a wraz z nim gwarancję wynagrodzenia minimalnego.

Zgodnie z art. 6 ustawy z dnia 10 października 2002 r. o minimalnym wynagrodzeniu za pracę (Dz. U. nr 200, poz. 1679 z późn. zm.) wysokość wynagrodzenia pracownika nie może być niższa od minimalnego wynagrodzenia za pracę. W bieżącym roku przy pełnym wymiarze czasu pracy wynosi ono 1.750 zł. Jedynie w pierwszym roku pracy wynagrodzenie to może być niższe i wynosić 80% minimalnego wynagrodzenia za pracę (aktualnie 1.400 zł).

Do obliczenia wysokości wynagrodzenia pracownika przyjmuje się przysługujące mu składniki wynagrodzenia i inne świadczenia wynikające ze stosunku pracy, zaliczone według zasad statystyki zatrudnienia i wynagrodzeń określonych przez GUS do wynagrodzeń osobowych, z wyłączeniem:

nagrody jubileuszowej,
odprawy emerytalno-rentowej oraz
wynagrodzenia za pracę w godzinach nadliczbowych.

Z wyjaśnień GUS (patrz: "Załącznik do objaśnień do sprawozdawczości z zatrudnienia i wynagrodzeń", dostępny na stronie internetowej www.stat.gov.pl) wynika, że dodatek stażowy zalicza się do wynagrodzeń osobowych. W opisanych okolicznościach pewne wątpliwości może budzić sposób jego ustalenia, bowiem przysługuje na tym samym poziomie wszystkim pracownikom zatrudnionym w ramach robót publicznych. Przyjmując jednak, że jego wysokość jest adekwatna do stażu, należy uznać, iż we właściwy sposób "dopełnia" wynagrodzenie, które wynosi w sumie 1.750,80 zł (1.459 zł + 20% x 1.459 zł = 1.750,80 zł; 1.750,80 zł > 1.750 zł).

Kalkulator wynagrodzeń dostępny jest
w serwisie www.kalkulatory.gofin.pl

W kwestii różnicy pomiędzy wynagrodzeniem wypłaconym, a kwotą wolną od potrąceń dla egzekucji niealimentacyjnej stanowiącą wynagrodzenie minimalne po odliczeniach składkowo-podatkowych wyjaśniamy, że dla ustalenia płacy minimalnej ważna jest jej wysokość przed tymi odliczeniami. Kwota wolna została zagwarantowana tylko dla potrzeb potrąceń i gdy takie nie mają miejsca, nie ma podstaw do badania pod tym kątem wysokości uzyskiwanego wynagrodzenia.

Przykład

Pracownik zatrudniony w pełnym wymiarze czasu pracy w ramach robót publicznych otrzymuje wynagrodzenie zasadnicze w kwocie 1.459 zł oraz dodatek stażowy w wysokości 20% tego wynagrodzenia (łącznie 1.750,80 zł). Poziom jego płacy spełnia wymagania dotyczące wynagrodzenia minimalnego, pomimo iż po odliczeniach składkowo-podatkowych wynagrodzenie jest niższe niż kwota wolna od egzekucji niealimentacyjnych, co obrazuje poniższe wyliczenie (zakładamy, że zastosowanie znajdują podstawowe koszty uzyskania przychodów oraz kwota zmniejszająca):

rozliczenie składkowo-podatkowe	wynagrodzenie za pracę	kwota wolna
kwota wynagrodzenia	1.750,80 zł	1.750,00 zł
składki na ubezpieczenia społeczne finansowane przez pracownika	240,03 zł	239,93 zł
pobrana składka na ubezpieczenie zdrowotne	135,97 zł	135,91 zł
zaliczka na podatek dochodowy	89,00 zł	88,00 zł
kwota wynagrodzenia po odliczeniach	1.285,80 zł	1.286,16 zł

Pracownikowi udzielono zaliczki, której nie rozliczył i zostanie ona potrącona z bieżącego wynagrodzenia za pracę.

Kwotę wolną od potrąceń należy ustalić od podstawy 1.750 zł po odliczeniach składkowo-podatkowych, czyli od kwoty 1.286,16 zł. Wynosi ona 964,62 zł (75% x 1.286,16 zł). Pracodawca będzie mógł potrącić maksymalnie 321,18 zł (1.285,80 zł - 964,62 zł).